Dag 21: Chiwan

Tijdens de rustdag na de trekking naar het oude centrum van Pokhara, Mandrapul, gegaan. Men had een vakantiedag, een vrije zaterdag en dat was aanleiding voor het vieren daarvan waardoor alles gesloten was. De tijd maar benut voor het internetcafé.
Terug in Lake Site, het deel van Pokhara, waar het toerisme is geconcentreerd, een wat verlate lunch genomen. We hadden nog niet de gelegenheid benut om het Phewa-meer te verkennen. Een korte wandeling langs de oever ervaarden we als heerlijk rustig met een prachtig uitzicht.
‘s Avonds gegeten in een leeg Japans restaurant, maar het eten rechtvaardigde het ontbreken van eters niet; alleen het vlees was een beetje taai. Een goed recept van de kookclub was op dit punt op z’n plaats. Overigens kookclubvrienden, we zijn in Nepal nog niet iets zo bijzonders tegengekomen dat het een aangename aanvulling is voor onze receptuur. In India wel, komen we wel weer en dan kopieeren we het wel.
De avond afgesloten met even naar het thuisfront bellen en mailen, naar het hotel, spullen reisklaar maken en onder de wol.

Zondag 7-12 op tijd naar Chiwan nationaal park met de bus. Een poging wat te slapen, één pauze en een uurtje of vijf hobbelen later waren we in Sauraha waar het wildpark van 932 km2 is gelegen. Een man zwaaiend met een brochure die we herkenden als ook aan ons verstrekt, wees ons de jeep. Bagage erin en op weg naar het Jungle Camp. Kamers op een rij, grenzend aan een tuin en een restaurant. De kamers leken wat op de ons bekende lodges, alleen wat vollediger. Een eenvoudige badkamer met toilet, wastafel en douche, die zo vaak we deze gebruikten warm water gaf. Dat was voor ons een aangename afwisseling. We werden in het restaurant, die men aan het verbouwen was, uitgenodigd voor een welkoms-theetje. Deze maar buiten genuttigd omdat veel rook van het vuurtje achter het restaurant door de ontbrekende buitenmuur binnendrong. Het zitje in de tuin was om dezelfde reden ook niet geschikt, waarna we de thee maar voor onze kamer opgedronken hebben. Het illustreert alleen even hoe makkelijk men hier leeft.
‘Som’ onze begeleider liet ons de directe omgeving zien. Hij toonde de lemen huisjes van de Tharu's, een aloude etnische bevolkingsgroep en vertelde het bijpassende verhaal hierover. Tijdens de wandeling meende Som in de verte (schatting 600-700 meter) een neushoorn tussen het hoge gras te zien. Wij zagen, ook met de maximale zoom (15x) van het fototoestel niets. Toen we in de richting van de plek liepen zagen we op een gegeven moment ook de dikke grijze rug van het dier. Op een afstand van nog geen 10 meter de kolos van zo’n 3 ton een aantal malen vereeuwigd op foto en film. Dat was een goed begin de wildernis te beleven.
Na het eten werden we uitgenodigd voor een traditionele dansvoorstelling van de Tharu's. Jonge mannen en jongens in wit met een rode haarband toonden het publiek het belang van de stok als verdedigingsmiddel tegen de wilde dieren. In de rondedansen met verschillende bewegingen en ritmen sloegen zij onder begeleiding van een paar trommels bijzonder geoefend gelijkmatig de stokken tegen elkaar. Het was een boeiend schouw- en luisterspel.
Volgende ochtend om 6.30 uur op ( voor Reinier blijft het te vroeg, het is maar wat je gewend bent) om per uitgeholde boomboot over de Rapti rivier te varen en aansluitend een wandeling door de jungle te maken. Veel verschillende vogels gespot, waaronder de prachtig gekleurde ijsvogels en papagaaien. De termietenheuvels, de kapokbomen, het olifantencentrum met een paar baby olifantjes, allemaal erg leuk om mee te maken. Maar we hadden gerekend op een jeep jungle safari en die zat niet in het programma, wel rondje maken op een olifant. Dus gebeld met de travel agent, die steeds meer naar onze opvatting ons een goedkoop programma had verkocht voor de prijs van een dure. Dat werd wel wat bevestigd omdat het totaal geen moeite kostte met zeer kort telefonisch contact de veel duurdere jeepsafari kosteloos in het programma op te nemen. Een tip: ga niet direct in op wat het hotel je aanbiedt. Check bij de zeer vele activiteitenbureaus de prijzen en wat je er voor krijgt. En gewoon zelf elke activiteit regelen kan prima. Het vervoer is hier ook makkelijker dan in India. Je kunt hier zo de bus regelen, 1 dag tevoren als je wilt reserveren voor een toeristenbus. Dat scheelt je misschien wel 50%.
De jeepsafari duurde zo’n vijf uur en we zagen krokodillen, wilde zwijnen, herten, een wilde olifant die net uit het water kwam, een zwarte beer met jong, veel verschillende vogels en apen. Dus het was de moeite waard. Afsluiting met een schitterende zonsondergang, mooie plaatjes. Een Bengaalse tijger zagen we ook, maar die zat opgesloten. Het was het inmiddels 7 jarige jong van de moeder die 6 of 7 lokale mensen had vermoord. De ‘men-eater’ was ook gedood en het jong kon niet alleen in de natuur overleven, dus groeit het nu in gevangenschap op.
Na de jeepsafari op het gezellige terras aan de Raspi rivier onder het genot van een drankje nog een tijdje nagenoten van de geweldige natuur en de van kleur naar duister veranderende hemel waar we op uit keken.
Vanmorgen dinsdag, volgens ons 9-12, je raakt wat gevoel van tijd kwijt, konden we vroeg plaats nemen op de rug van een olifant die kundig bestuurd werd door een local. We zagen diverse herten en reeen en waarachtig twee neushoorns. Deze konden we van heel nabij benaderen want voor zo'n groto dombo gaat zelfs een gepantserde neushoorn aan de kant.
Na het ontbijt, de bus in op weg naar Kathmandu, hobbelend en stotend, een heel eind langs de Trishuli rivier, wat ook weer mooie uitzichten gaf.